Boekenreview: Will Grayson, Will Grayson | Sabien

Hoi! Het leek deze zomer wel of iedereen in de ban was van The fault in our stars. Het boek was al eerder een succes en toen de film uitkwam werd dat succes alleen maar groter. Statussen op Whatsapp veranderden in quotes uit het boek en op internet zijn opeens enorm veel spullen met teksten van The Fault in our stars te koop. Niks mis mee, maar zelf vind ik dat The fault in our stars niet het beste boek is van John Green. Mijn favoriet is Will Grayson,Will Grayson. Een boek die hij samen met David Levithan heeft geschreven.

Will Grayon, Will Grayson gaat over twee jongens uit Amerika met dezelfde naam. Op een dag ontmoeten ze elkaar toevallig op een rare plek in Chigago. Door die ontmoeting veranderd hun leven en dat van degene waarmee ze omgaan.
Het verhaal wordt in de ik-perspectief verteld en elk hoofdstuk komt een andere Will Grayson aan bod.
De ene Will Grayson is geschreven door John Green, deze Will is een onopvallende, onzekere jongen en zijn beste vriend is Tiny, een grote, brede jongen die houdt van knappe jongens en musicals met veel drama. Zelf is Tiny ook een schoolmusical aan het schrijven en daar valt hij Will continu mee lastig. Want Tiny denkt altijd net iets te veel aan zichzelf. Will is verliefd op Jane en daar is hij vooral mee bezig.

De andere Will Grayson is geschreven door David Levithan, in deze hoofdstukken komen geen hoofdletters voor, want het leven van deze Will is een zwart gat. Hij is depressief en heeft bijna geen echte vrienden op school, behalve Maura dan, een meisje die hem alleen maar lastig valt met irritante vragen over hemzelf. Zijn enige echte vriend is Isaac, een jongen die hij online heeft ontmoet en waar hij verliefd op is. Chatten met Isaac is zijn hoogtepuntje van de dag.


Ik vind Will Grayson, Will Grayson echt een superleuk boek.
De twee hoofdpersonen worden heel goed beschreven, je leeft echt met ze mee. Ik vind het leuk dat er twee verschillende verhaallijnen door elkaar lopen en doordat de verhaallijnen wel veel met elkaar te maken hebben, blijft het wel begrijpbaar. Het verhaal is vooral erg grappig en dat komt Tiny. Alleen al het feit dat een grote, brede jongen Tiny heet, laat mij lachen.
Naar mijn mening vond ik David Levithan's hoofdstukken leuker om te lezen. Hij schrijft wat makkelijker dan John Green, maar wel met veel details. Ik heb het boek trouwens in het Engels gelezen, maar er is ook een versie die vertaald is naar het Nederlands. Als je het een leuk boek lijkt, raad ik je wel aan om hem in het Engels te lezen. Het is geen moeilijk Engels en het leest daardoor best makkelijk weg. Bij vertalingen vind ik soms dat de zinnen niet helemaal lekker lopen, namelijk.      

Ik geef het boek 8 van de 10 sterren, omdat ik het een superleuk jongerenboek vind, die gewoon net wat anders is dat normaal. Ik raad het iedereen aan om het boek een keer te lezen!

Veel liefs, Sabien