Daar zit ik dan, op de stoel met de laptop voor mijn neus, een eerste blogpost te schrijven. Niet wetende of dit een succes gaat worden, wel wetende dat ik hier mijn plezier ik kan vinden.
Ik ben dus Britt. Ik ben op dit moment 13 jaar, maar word bijna 14 ( yes! ), op 9 mei namelijk. Ik vind op een of andere manier 14 zoveel ouder klinken dan 13, ook al scheelt het wel gezegd maar een seconde ( jaja ). Maargoed, ik plaats op de zondag een post, dus op deze dag kunnen jullie een artikel van mij verwachten.
Ik zit in het tweede jaar van de middelbare school, op vwo. Ik ben helemaal niet zo slim als dat ik nu overkom, want ik maak vaak belachelijk domme opmerkingen. Ook ben ik vaak erg impulsief, wat vaak nare of ongemakkelijke gevolgen heeft, oeps.
Ik neem dus deel aan deze blog, samen met een paar andere hele lieve meiden. Met sommige heb ik een hele goede relatie, en met de rest ben ik ook vrienden. Ik kan je vast vertellen dat je heel veel liefde in deze blog kan vinden ( of is het dit blog? ).
Hockey is mijn sport, maar ik moet zeggen dat ik er helemaal geen plezier in heb. Dit heb ik wel gehad hoor, maar nu niet meer. Na dit seizoen ga ik dan ook stoppen, maar, we staan wel eerste in de competitie, en als het goed is worden we kampioen.
Mijn hobby's zijn denk ik schrijven, tekenen, YouTube en series kijken. Eigenlijk voer ik vrijwel niks uit op een dag, dus echt actieve dingen doe ik niet.
Ik houd heel erg van de mensen om mij heen, en het liefste wat ik doe is andere mensen blij maken.
Ik ben fan van Jennifer Lawrence, Selena Gomez en The Janoskians, maar Koen Verweij en Theo James mogen er ook wel wezen.
Mijn blogpost van vandaag gaat deels over Jennifer Lawrence en Theo James. Het gaat namelijk over de Hongerspelen en Divergent, de films waar ik niet over kan stoppen en waar ik fangirlende gevoelens bij krijg.
De Hongerspelen gaat over een toekomstig land opgedeeld in 12 districten en een Capitool, een soort hoofdstad. In het Capitool zijn alle mensen enorm rijk en hebben ze echt letterlijk alles. In de districten hebben ze echter vrijwel niks, en moeten ze elk jaar een jongen en een meisje een arena insturen die vechten om hun eigen leven en om voedsel voor hun district. Deze 'wedstrijden' in de arena worden de Hongerspelen genoemd. In de film is het tijd voor de 74e Hongerspelen. Katniss, de hoofdpersoon, en een bakkerszoon worden de arena in gestuurd voor hun district, district 12. Hoe het verder afloopt, moeten jullie zelf maar kijken! Ik vond deze film leuk omdat er veel inhoud in zat. Vrijwel alle gebeurtenissen waren duidelijk te volgen.
Deze film heb ik vorig jaar pas voor het eerste gezien, toen we hem keken met school.
Deze film heb ik vorig jaar pas voor het eerste gezien, toen we hem keken met school.
De tweede film is Divergent.
Ik kan uren doorkletsen over beide films, omdat ze allebei vrij veel inhoud hebben en genoeg momenten die je duizend keer kunt herbeleven. Ik heb een spotgaaien ketting ( een spotgaai hoort bij de Hongerspelen), en een telefoonhoesje van Divergent.
Beide films zijn ongelofelijk goed gespeeld en gemaakt. Ik ben heel blij dat ik deze films heb ontdekt, Catching Fire en Divergent ( dit spreek je trouwens niet uit als dievergent, maar als dajfùùùrdjent.) heb ik zelfs gezien in de premièreweek. Ik hoop jullie overgehaald te hebben deze films te kijken, en laat me weten als je hem al hebt gezien wat je er van vond, want dat vind ik leuk om te lezen!
Liefde,
Britt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten